Pierwsze stałe posiłki dla niemowląt w 10.-12. miesiącu życia

Dieta dla niemowląt w 10.-12. miesiącu życia

Kulinarne przepisy na pierwsze stałe posiłki przygotowane w domu

Od 10. miesiąca można użyć w południowym posiłku filetu z tłustej ryby np. z łososia lub makreli. Jednak łosoś nie powinien być podawany częściej niż raz w miesiącu. Dopiero pod koniec 1. roku życia (w 11.-12. miesiącu) można ostrożnie wprowadzać do diety dziecka żółtko jaj, które jest mniej alergenne od białka. Nie powinno się go podawać zbyt wcześnie, ponieważ żółtko jest ciężkostrawne, a żelazo w nim zawarte jest trudno przyswajane przez organizm. Wprowadzanie nowych składników najlepiej omówić z lekarzem lub przeszkoloną pielęgniarką.* W 10.-12. miesiącu przeciętne porcje składników w posiłku mięsno-warzywnym powinny wynosić: 10 g warzyw, 60 g ziemniaków, 30 g mięsa, 30 g soku, 10 g oleju. W 11.-12. miesiącu ziemniaki można zastąpić w niektórych posiłkach ryżem, drobnym makaronem lub przetartą kukurydzą. Nadal nie należy solić ani przyprawiać papek, nawet jeśli są mdłe. Dziecko musi się przyzwyczaić do smaku składników, a nie przypraw, których jeszcze nie potrzebuje. Warzywa strączkowe (szczególnie suszona fasola, soczewica i groch) wywołują często wzdęcia i ból brzucha, dlatego na początku można podać niewielką porcję świeżego zielonego groszku w formie puree. Kapusta, niedojrzałe owoce (morele), cebula wywołują bóle brzucha, powinny być ostrożnie stosowane nawet w diecie dla  małych dzieci.
Wprowadzanie produktów zawierających gluten do diety dla dzieci należy skonsultować z lekarzem.

Pod koniec 1. roku życia dziecko potrzebuje trzech posiłków dziennie (z napojem) i dwóch lub trzech przekąsek pomiędzy posiłkami. Podawanie różnego rodzaju pokarmów na tym etapie pozwoli przyzwyczaić dziecko do urozmaiconej, racjonalnej diety. Zamiast przecieru mięsno-warzywnego w południe powinno otrzymać na obiad rozdrobniony posiłek razem z członkami rodziny. Bezmleczny przecier owocowo-zbożowy zastąpią 2 przekąski z chleba lub sucharka z owocem. Nie należy słodzić posiłków cukrem (uzależnia od słodkiego smaku i tuczy), ani miodem mogącym wywołać alergię, problemy trawienne i zatrucia bakteriami.

Na talerzu malucha w wieku 11.-12. miesięcy powinny znaleźć się składniki w następujących proporcjach: mięso lub ryba lub jajko (25% posiłku), ziemniaki lub ryż lub makaron lub chleb (25% posiłku), warzywa korzeniowe i owoce (50% posiłku). Starsze niemowlę powinno dostawać dziennie nie więcej niż 150 ml przecierowego soku, który dostarcza energii, witamin, soli mineralnych błonnika. Spragnionemu dziecku najlepiej podać przegotowaną wodę z kranu czy lekką herbatkę (ziołową lub owocową).

Pełne i nie rozcieńczone mleko krowie w większych ilościach można  wprowadzać do diety dla dzieci dopiero od 12. miesiąca życia. Jeśli dziecku nie odpowiada jego smak, na początku można podać je wraz z rozpuszczalnym modyfikowanym mlekiem dla niemowląt w stosunku 1:1. Zamiast papki mleczno-zbożowej wieczorem można podać kolację z kubkiem mleka. W pierwszym roku życia nie zaleca się podawania fermentowanych produktów mlecznych, twarogu i sera, gdyż zawierają zbyt dużo białka.

Po każdym stałym posiłku powinno się podać jednorazowo większą ilość wody do picia, np. w formie herbatki ziołowej lub owocowej. Częste popijanie herbatek, mleka z butelki ze smoczkiem prowadzi do wczesnego psucia się zębów. Można podać delikatny kompot z dobrze tolerowanych owoców, jednak przy wyborze składników trzeba pamiętać o tym, że np. rabarbar zawiera kwas szczawiowy, który może hamować przyswajanie wapnia przez organizm dziecka.
Nigdy nie powinno się opuszczać dziecka samodzielnie spożywającego posiłek!

*Również nie powinno się spieszyć z podawaniem wątroby. Ze względu na to, że podroby kumulują szczególnie niebezpieczne toksyny, powinno się je włączyć do diety dziecka dopiero pod koniec 3. roku życia. Sałata, boćwina, szpinak, koper włoski, seler naciowy, rzodkiewka, kapusta pekińska, rzepa, buraki, pokrzywy  zawierają azotany, które organizm może przekształcić w toksyczne związki. Dlatego w 1. roku życia nie powinno się podawać tych warzyw. Owoce morza są dozwolone dopiero od wieku 2 lat. Wędliny i grzyby można podać dopiero dziecku w wieku szkolnym. Ze względu na ryzyko zakrztuszenia dzieciom poniżej 5. roku życia nie wolno podawać całych orzechów. Jeżeli w rodzinie występuje tendencja do astmy, egzemy lub kataru siennego, do 3. roku życia powinno się unikać podawania pokarmów zawierających orzeszki ziemne. Dla dzieci do 3. roku życia nie nadają się produkty konserwowane w puszkach ani warzywa w słoikach w occie.

 Artykuły powiązane:

Ciepłe posiłki bez glutenu dla dzieci w wieku 1-3 lat.
Niskokaloryczne przekąski dla dzieci powyżej 3. roku życia.
Niskokaloryczne dania dla dzieci z nadwagą.
Zalecane porcje produktów dla dzieci i młodzieży w wieku 4-18 lat.